Voelbare magie: emoties doen ertoe, ook bij detectiehondentraining

Ik ben net enkele dagen voor mijn vervolgopleiding ondergedompeld geweest in de wereld van zoekhondentraining, geuren, detectie, trailing & tracking… en nog veel meer. Dit heb ik mogen beleven samen met meerdere honden, zowel die van mezelf als die van mijn trainer.

Een (detectie)hond komt o.a. tijdens zijn training allerlei zaken tegen die hem kunnen afleiden en zelfs kunnen verleiden tot een reactie (gedrag) dat niet ten goede komt aan het doel waar hij mee bezig is, oftewel zijn werk. Ter verduidelijking… een hond die geleerd heeft een ruimte af te zoeken naar verboden middelen zou in principe niet afgeleid moeten worden door voedsel dat zich ook in die ruimte bevindt. Met dat voedsel zou de hond namelijk op een dwaalspoor kunnen worden gezet…

Motivatie is uiterst belangrijk! De motivatie moet zelfs zo sterk zijn dat het alle verleidingen doet weerstaan. Motivatie om een bepaald doel te bereiken (of je werk te doen) namelijk het vinden van de geurbron! Dus een doel is ook belangrijk. In het geval van de (detectie) hond wordt het doel bepaald door de trainer. Hoe concreter het doel van tevoren is gesteld, hoe makkelijke en praktischer het wordt een route er naartoe uit te stippelen. Deze uitgestippelde route is je (trainings)plan.

Maar net als ieder mens is iedere hond een individu met zijn eigen karakter eigenschappen. Het doel of het werk moet wel ‘passen’ bij de individu oftewel het is handig om ook te kijken naar waar hij van nature al goed in zou kunnen zijn. Dit maakt dat iedere hond zijn eigen route bewandelt in de (detectie) hondentraining. Zo ook heeft iedere hond zijn eigen ‘verleidingen’ die hem aanspreken en afleiden. Zelfs motivatie of ‘drive’ kan een hond in de weg zitten als deze TE hoog is… Een goede (detectie)hondentrainer weet de hond tijdens zijn route op ‘eigenwijze manier’ te begeleiden naar het gestelde doel met het (trainings) plan als leidraad.

Goed. Dan heb je een doel… een plan… een hond… motivatie. Tijdens de trainingssessies van mijn opleiding maar ook terwijl ik lesgeef aan cursisten merk ik steeds dat het trainen van mens en hond niet alleen te vangen valt in een stimulus-respons-achtige analyse… er is meer. Emotie en gevoelens van zowel hond als mens… band tussen mens en hond… band tussen cursist en trainer… allemaal zaken die wetenschappelijk niet goed meetbaar zijn maar die er wel toe doen, ook in detectiehondentraining… misschien wel vooral in detectiehondentraining.

Puppy in training die zijn geurbron heeft gevonden ‘tekent’: kwispel… ingehouden adem… verstarring… een moment vol positieve spanning…’voelbare magie’ vlak voor de beloning. Je bekrachtigt op dat moment niet alleen het gedrag maar ook de emotie….wat betekent dat voor de hond? En wat betekent dat voor de mens? En de training? Zomaar een paar gedachten sprongen zo terug rijdend naar huis…